Warsztaty EFT dla par - rozmowa 4: „Przytul mnie mocno”

Warsztaty „Przytul mnie mocno” - siedem rozmów, które partnerzy prowadzą ze sobą. Rozmowy pomagają lepiej rozumieć siebie samych i partnera/partnerkę, skracają dystans między partnerami i stopniowo budują bliskość i bezpieczeństwo. Tym razem przyjrzymy się bliżej Rozmowie numer 4.

Z czym partnerzy wchodzą do Rozmowy 4 – co jest za nimi

Czwarta rozmowa między partnerami uczestniczącymi w warsztacie „Przytul mnie mocno” nazywa się tak samo jak warsztat. Jest ona swoistym „sercem” procesu. Trzy poprzednie rozmowy (przeczytasz o nich na naszym blogu – linki pod tekstem) służyły poznaniu negatywnego wzorca, który partnerzy współtworzą w swoim związku, jego poszczególnych kroków oraz paliwa napędzającego silnik negatywnego schematu pary, czyli emocji i lęków więziowych. Ich celem było zobaczenie jak zachowania jednej z osób wpływają na emocje i zachowania drugiej oraz wzięcie przez partnerów odpowiedzialności za własne kroki w tym tańcu – zauważanie ich i zatrzymywanie oraz zbudowanie poczucia wspólnoty, sprzymierzenie się przeciwko negatywnemu wzorcowi. Pierwsze trzy rozmowy miały doprowadzić do częściowej deeskalacji negatywnego wzorca między partnerami i zbudowania większego poczucia bezpieczeństwa w relacji. Miały umożliwić przeprowadzenie kluczowej w procesie Rozmowy 4.

Budowanie zaangażowania emocjonalnego i bezpieczeństwa – Rozmowa 4

Rozmowa 4 to pierwszy krok w kierunku budowania nowego dialogu – pozytywnego cyklu sięgania po drugiego w chwili potrzeby i empatycznego reagowania na partnera wyrażającego obawę czy potrzebę. To rozmowa A.R.E. W jej wyniku partnerzy stają się bardziej A – dostępni dla siebie nawzajem (ang. accessible), R – responsywni – reagują empatycznie na siebie nawzajem (ang. responsive)  oraz E – zaangażowani emocjonalnie w związek z partnerem (ang. engaged). Wzrasta poczucie bliskości i zaufania.

Rozmowa „Przytul mnie mocno” to antidotum na szatańskie dialogi, na chwile poczucia opuszczenia czy braku zaspokojenia ważnych potrzeb. Pary, którym udaje się przeprowadzić taką rozmowę mają większe szanse wyjścia z trudności, zbudowania poczucia satysfakcji ze związku i podtrzymywania go. Wracanie do tej właśnie rozmowy pomaga rozwiązywać codzienne problemy w nowy sposób.

Rozmowa „Przytul mnie mocno” – co się w niej dzieje

W tej rozmowie, każdy z partnerów podejmuje ryzyko relacyjne i wykonuje dwa kroki w kontakcie ze swoimi emocjami:

• podejmuje ryzyko pokazania drugiemu swoich lęków związanych z więzią i postrzeganiem samego siebie à Czego (relacyjnie) boję się najbardziej?

• wyraża potrzeby, które pragnie, aby partner zaspokoił, uciszając w ten sposób lęki wyrażone wcześniej à Czego najbardziej potrzebuję, gdy się boję?

• Lęki, które wyrażają partnerzy są związane ze strachem przed porzuceniem, opuszczeniem, odrzuceniem. Potrzeby, o których mówią partnerzy to najczęściej:

• potrzeba, aby czuć się akceptowanym, wartościowym, wystarczającym,

• potrzeba bycia kochanym, chcianym, pożądanym,

• potrzeba bycia zobaczonym, usłyszanym,

• poczucie, że mogę na ciebie liczyć, że będziesz przy mnie w chwili potrzeby,

• poczucie, że jestem twoim priorytetem, twoim numerem 1,

• potrzeba bezpieczeństwa – świadomość, że moje uczucia, czułe miejsca i potrzeby się dla ciebie liczą.

Jak to wpływa na partnerów i związek

Rozmowa 4 to wydarzenie więziotwórcze. To moment głębokiego emocjonalnego podłączenia do siebie nawzajem. Reaguje na nią mózg. Neurony lustrzane, umożliwiające nam współodczuwanie, są aktywne. Wyzwalana jest oksytocyna, tzw. hormon przytulania, kojarzony ze stanem błogości i zadowolenia.

Kiedy potrafimy się otworzyć, dostroić do ukochanej osoby i reagować na nią emocjonalnie, rezonujemy ze sobą nawzajem, wyczuwamy nawzajem swoje intencje i rzeczywistość drugiego i tańczymy zjednoczeni. A to właśnie tak, z więziotwórczego punktu widzenia, wygląda miłość. Kiedy partnerzy są w tym miejscu i tak na siebie reagują, potrafią wspólnie radzić sobie z problemami dnia codziennego i istniejącymi między nimi różnicami.  Lepiej sobie radzą ze współpracą i koordynacją działań. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że czują się bezpieczniej ale również dlatego, że problemy już nie są barometrem miłości i poczucia przynależności. Są wówczas po prostu problemami.

Najbliższe terminy warsztatów „Przytul mnie mocno” organizowanych przez Ośrodek W Relacji w Warszawie oraz link do rejestracji znajdziesz tu: https://www.wrelacji.pl/warsztaty-dla-par

Linki do artykułów na temat poprzednich rozmów:

Rozmowa 1: Rozpoznawanie Szatańskich Dialogów

Rozmowa 2: Znajdowanie Czułych Miejsc

Rozmowa 3: Powrót do Trudnego Momentu

Przytul mnie mocno – warsztaty EFT dla par - rozmowa 3. Powrót do trudnego momentu.

Kiedy partnerzy mierzą się z trudnościami w związku, kiedy utykają w powtarzających się wzorcach kłótni i dystansu, kiedy trudno im radzić sobie na własną rękę, pojawiają się czasem w gabinecie psychoterapeuty par i rozpoczynają proces terapii. Na pierwszej sesji często mówią, że to ich ostatnia deska ratunku, że jeśli nic się nie zmieni, rozstaną się. Bo tak jak jest, jest nieznośnie.  Bo cierpią. Terapia to proces rozciągnięty w czasie. Trwa minimum kilkanaście tygodni, często około roku, czasem dłużej. Dobrym pomysłem dla partnerów na zadbanie o siebie samych i związek są weekendowe warsztaty EFT dla par „Przytul mnie mocno” – krótkie, intensywne, kameralne. Są świetną inwestycją w związek, możliwym wstępem do terapii lub jej dopełnieniem. Są również dobrym sposobem na zapobieganie problemom. Sprawdzają się u par z krótkim i długim stażem.

„Przytul mnie mocno” to kilkanaście wspólnych godzin i 7 związkowych rozmów do odbycia z partnerem. Ich bazą jest EFT i teoria przywiązania, nauka o miłości u ludzi dorosłych. Przybliżamy wam kolejne rozmowy (linki do poprzednich znajdziecie pod tekstem). Dziś kolej na Rozmowę nr 3.

Po co wracać do trudnych momentów?

Czasem wydaje nam się, że trudne sprawy lepiej zostawić w spokoju – nie drążyć, nie rozdrapywać, nie zaogniać rany. Czy wtedy nie będzie w związku więcej spokoju i mniej kłótni i szarpaniny? Kłopot polega na tym, że zazwyczaj, im bardziej jeden z partnerów się zamyka i nie chce rozmawiać, im bardziej próbuje udowodnić, że to najrozsądniejsze wyjście, im bardziej mówi, że gdyby to drugie wreszcie przestało dociskać, drążyć czy dopytywać, to wszystko byłoby w porządku, tym mocniej włącza się więziowy system alarmowy drugiej osoby. Oboje mają ten system włączony – oboje robią co mogą, aby zadbać o siebie i o związek. Oboje czują niebezpieczeństwo, a do akcji wkracza biologiczny system walki lub ucieczki. Aby trudne momenty pojawiały się rzadziej, aby stały się mniej wyczerpujące, musimy się nauczyć zauważać „grę”, którą toczymy z partnerem/partnerką i ją zatrzymywać oraz uznać swoja rolę w tej „grze”. Jak to zrobić? Pomaga w tym Rozmowa 3, którą przeprowadzisz z partnerem/partnerką na warsztacie „Przytul mnie mocno”.

Powrót do trudnego momentu, czyli deeskalacja

We wcześniejszych rozmowach partnerzy uczą się rozpoznawać swoje szatańskie dialogi oraz czułe miejsca każdego z nich. Teraz przychodzi czas na obniżenie temperatury eskalacji – na naukę naprawiania drobnych, codziennych pęknięć i przywracania bezpieczeństwa w związku. W tej rozmowie chodzi o to, żeby każde z was zobaczyło w jaki sposób współtworzy sytuacje, które prowadzą was w dwa narożniki ringu lub do miejsca, w którym czujecie się niewystarczający, „nie tacy”, niegodni miłości czy nieważni.

Rozmowa 3 pomoże wam:

• Odkryć, w co razem gracie w momentach eskalacji i jakie ruchy każde z nas wykonuje. Tu skorzystacie z Rozmowy 1.

• Naprawdę uznać własne kroki w waszym wspólnym tańcu i wziąć za nie odpowiedzialność.

• Powiązać ruchy w „grze” z uczuciami, zarówno tymi na powierzchni (często jest to złość) oraz ze swoimi czułymi miejscami – głębszymi uczuciami, które poznaliście w Rozmowie 2.

• Uznać swój wpływ na partnera, na jego/jej uczucia i wziąć za to odpowiedzialność.

• Bardziej się „rozsiąść”, poczuć się wygodniej w kontakcie z uczuciami – własnymi i drugiej osoby. Oswoić się z dzieleniem się nimi – wiadomo, praktyka czyni mistrza.

Ostateczny cel Rozmowy 3 na warsztacie „Przytul mnie mocno”

Wszystko co miało miejsce między partnerami w Rozmowach 1-3 ma doprowadzić was do miejsca, w którym poczujecie, że nawet po trzęsieniu ziemi jakim czasem jest kłótnia, odłączenie emocjonalne, potraficie znaleźć wspólny grunt i wrócić do siebie. Umiecie odnaleźć drogę powrotną do bezpiecznej więzi. Potraficie zamykać usta – nie sobie, nie partnerce ale waszemu negatywnemu schematowi. Nie zawsze. Nikt nie potrafi robić tego zawsze. Ale wystarczająco często, aby poczuć, że ten związek jest waszą bezpieczną bazą. Teraz już wiecie, że partner nie jest waszym wrogiem i jesteście gotowi, aby podejść bliżej. Jesteście gotowi na Rozmowę 4 J

Najbliższe terminy warsztatów „Przytul mnie mocno” organizowanych przez Ośrodek W Relacji w Warszawie oraz link do rejestracji znajdziesz tu: https://www.wrelacji.pl/warsztaty-dla-par

Linki do artykułów na temat poprzednich rozmów:

Rozmowa 1: Rozpoznawanie Szatańskich Dialogów

Rozmowa 2: Znajdowanie Czułych Miejsc:

Przytul mnie mocno – warsztaty EFT dla par

7 rozmów budujących trwałe związki miłosne – rozmowa 1

Warsztaty „Przytul mnie mocno” odbywają się na całym świecie, na wszystkich kontynentach. Prowadzone są w kilkudziesięciu językach – wystarczy sprawdzić w wyszukiwarce. Po angielsku nazywają się Hold Me Tight, po hiszpańsku Abrazame fuerte, po francusku Serre-moi fort. Są tak popularne ponieważ naprawdę pomagają partnerom wzmacniać miłosną więź i pielęgnować związek. Ich popularność wynika również z faktu, że przemawiają do partnerów uniwersalnym językiem miłości a ich bazą jest skuteczna, przebadana, popularna w naszym ośrodku Terapia Skoncentrowana na Emocjach (EFT), stworzona przez Sue Johnson. 

W kolejnych wpisach opowiemy wam co nieco o siedmiu rozmowach między partnerami, które mają miejsce w trakcie warsztatów. Informacje o naszym warsztacie „Przytul mnie mocno”, w tym o najbliższych terminach, znajdziesz w zakładce „Oferta”.

Przytul mnie mocno – rozmowa 1. Rozpoznawanie szatańskich dialogów.

Czym są szatańskie dialogi?

W miłosnym związku, w którym partnerzy nie czują się bezpiecznie, wystarczy czasem drobiazg, iskra w postaci subtelnego odsunięcia się, zmarszczenia brwi, braku reakcji, niedotrzymanego słowa, zapomnianej rocznicy czy ostrzejszego tonu głosu, aby zamiast w bezpiecznej przystani, znaleźć się na morzu ogarniętym sztormem. Ta iskra – wyzwalacz szatańskiego dialogu – jest sygnałem dla jednej z osób w związku, że więź nie jest bezpieczna, że pojawiło się zagrożenie. Ten sygnał uruchamia w naszym ciele reakcje stresowe typu „walka-ucieczka”. Partnerzy wpadają w wir niebezpiecznego „tańca”, który potrafi doprowadzić po jakimś czasie do erozji relacji i rozpadu związku. 

Iskra zagrożenia, szczególnie wielokrotnie rozpalana, może spalić związek. Jeden z partnerów reaguje na „iskrę” w sposób odbierany przez drugiego jako atak lub wycofanie się. Ten drugi reaguje na postrzegane sygnały odsunięcia się lub domagania się, nacierania w charakterystyczny dla siebie sposób. Następują kolejne kroki w tym tańcu rozłączenia emocjonalnego, które sprawiają ból obojgu partnerom. To właśnie jest szatański dialog między partnerami. To on często sprowadza pary na psychoterapię – bo kiedy zagości w związku na dobre, partnerzy nie potrafią sami go przerwać i utykają w nim.

3 typy szatańskich dialogów

Sue Johnson wyróżniła 3 podstawowe rodzaje szatańskich dialogów między partnerami. Są to:

1. Znaleźć tego złego – to dialog w którym partnerzy wzajemnie się atakują, obwiniają. Jest tak intensywny, że trudno w nim zbyt długo wytrwać. Zwykle jest preludium do szatańskiego dialogu numer 2 poniżej.

2. Polka protestacyjna, najczęściej występująca odmiana szatańskiego dialogu – to taniec, w którym jedna z osób protestuje głośno przeciwko odczuwanej utracie więzi z partnerem, a druga z osób chroni siebie oraz, jak mniema, związek, odsuwając się, wycofując.

3. Zastygnąć i uciekać – to bardzo niebezpieczny dialog, najbardziej zagrażający przetrwaniu związku. Pojawia się gdy partnerzy tracą nadzieję, że bezpieczna więź między nimi jest jeszcze możliwa.  Obie osoby chronią się przed bólem zastygając, zamrażając uczucia i potrzeby. W relacji króluje chłód i dystans.

Jeśli chcesz:

• dowiedzieć się więcej o szatańskich dialogach występujących w miłosnych związkach, być może również w twoim, 

• rozpoznać w jakie kroki układa się taniec pomiędzy tobą a twoim partnerem/twoją partnerką i porozmawiać o tym we dwoje/we dwie/we dwóch w bezpiecznej przestrzeni, 

zapraszamy na warsztaty „Przytul mnie mocno” organizowane przez Ośrodek W Relacji w Warszawie. Warsztaty prowadzą terapeutki par z naszego ośrodka.

Po raz pierwszy w Warszawie! Warsztat „Przytul Mnie Mocno”, czyli EFT dla par w pigułce.

Zapraszamy pary do udziału w warsztacie, który pomoże Wam się poczuć bezpieczniej, bliżej emocjonalnie, odkryć nowy wymiar bliskości. Udział w warsztacie “Przytul Mnie Mocno” sprawi, że poznacie prawdziwe powody waszych kłótni i nieporozumień, zrozumiecie jak to się dzieje, że choć jesteście dla siebie ważni i potrzebujecie się nawzajem, czujecie do siebie złość, doświadczacie osamotnienia i emocjonalnego odłączenia.  Stworzycie bazę do lepszego związku dla każdego/każdej z Was.

Warsztat składa się z kilku rozmów między partnerami, poprzedzonych prezentacją. Bazą warsztatu jest Terapia Par Skoncentrowana na Emocjach (EFT), rozwijana przez kanadyjską badaczkę i psychoterapeutkę Sue Johnson i spopularyzowana poprzez książkę „Przytul mnie mocno” (ang. Hold me Tight). EFT to skuteczna, potwierdzona badaniami metoda pracy z parami (więcej na www.iceeft.com)

Warsztat organizowany przez Ośrodek W Relacji poprowadzi Beata Zielińska-Rocha, certyfikowana terapeutka par EFT oraz Ewa Borodo-Jaskólska, terapeutka par EFT.

Zapraszamy 23-24 kwietnia na Saską Kępę w Warszawie. Warsztat będzie kameralny, weźmie w nim udział kilka par. Więcej informacji tutaj. Zapisy przez formularz rejestracyjny.